روز مبعث چه روزی است؟ به روزی که حضرت محمد (ص) به پیامبری مبعوث شده است مبعث میگویند. روز مبعث چه روزی است؟ در این روز برای اولین بار فرشته وحی (جبرئیل) بر پیامبر نازل شد و اولین آیات قرآن را بر پیامبر (ص) بازگو کرد.
۲۷ رجب بر اساس اعتقاد شیعیان :
ما شیعیان اعتقاد داریم که حضرت محمد (ص) در روز ۲۷ رجب سال ۴۰ عامالفیل که ۱۳ سال قبل از هجرت بود به پیامبری مبعوث شد. اعمال روز ۲۷ ماه رجب بسیار فراوان است و انجام آنها استحباب فراوانی دارد.
۲۷ رجب بر اساس اعتقاد اهل سنت :
طبق نظر اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر (ص) مشخص نیست، ولی بعضی از آنها معتقدند که حضرت محمد (ص) در شب ۲۱ ماه رمضان به پیامبری مبعوث شده است. در بعضی از مستندات اهل سنت هم روز دوشنبه مصاف با ۱۷، ۱۸ یا ۱۹ ماه رمضان به عنوان روز بعثت پیامبر (ص) عنوان شده است. اما اهل سنت چیزی تحت عنوان عید مبعث ندارند.
ماجرای بعثت از زبان امام حسن عسکری (ع)
امام حسن عسکری (ع) درباره این که مبعث چه روزی است فرمود:
«.. تا این که به چهل سالگى رسید و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشعترین و مطیعترین قلبها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها باز شدند و به ملائکه اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد (ص) به آنها مینگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وى نازل شد و او به روحالامین، جبرئیل – طاووس ملائکه – نگاه میکرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان؛ محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ. خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ. اِقْرَا وَ رَبُّکَ الْاَکْرَمُ. اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ…». (قرآن را) به نام پروردگارت- که هستى را آفرید – بخوان. همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمىدانست به او آموخت.
سپس آنچه را که مىبایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد (ص) از کوه پایین آمد، در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر میکرد، این بود که میترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقلترین مردم و گرامىترین آنان بود و مبغوضترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملو از شجاعت کند و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که رد مىشد، میشنید که میگفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».»